Ύστερα από πρόσκληση του Πρώτου Γυμνασίου Χαλκίδας, το «Καλειδοσκόπιο» θα ταξιδέψει την Τετάρτη 10 Μαρτίου, το πρωί, στην Χαλκίδα. Οι γνωστοί – άγνωστοι Άθως Δημουλάς (πρώην αρχισυντάκτης Πολιτιστικών) και Αλέξανδρος Χαντζής (νυν υπεύθυνος έκδοσης) θα παρουσιάσουν στα παιδιά της Α’ Γυμνασίου το περιοδικό αλλά και τρόπους οργάνωσης ένα παρόμοιου εντύπου, στους κόλπους του σχολείου.
Hit: Διάσημος μαθητής του σχολείου υπήρξε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.
Για να δείτε το site του σχολείου, πατήστε εδώ
http://www.1ogymnasioxalkidas.blogspot.com/
Φωτογραφίες και ενημέρωση από την συζήτηση με τα παιδιά.
————————————-
Εμείς ευχαριστούμε για την ευκαιρία και την πρόσκληση.
Όσο για το «επιστάτης», το υπέθεσα επειδή διαπίστωσα ότι είχατε μια ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά και μιλούσατε άνετα, πράγμα που δυστυχώς όταν πήγαινα εγώ σχολείο δεν συνέβαινε με κανέναν καθηγητή μας. Το να μπορείτε να έχετε τόσο καλή σχέση με τα παιδιά και να σας μιλάνε, αλλά και να συμπεριφέρονται με τόση άνεση, είναι εντυπωσιακό και ιδιαίτερα τιμητικό. Μακάρι με όλους τους καθηγητές μας να ήμασταν έτσι.
Για ό,τι χρειαστείτε, μπορείτε να μας στείλετε και θα σας απαντήσουμε άμεσα.
Αλέξανδρος
Ναι, η επίσκεψη του Άθω και του Αλέξανδρου, τάραξε τα «λιμνάζοντα ύδατα», του σχολικού μας περιβάλλοντος. Με την απλότητα τους ,τον «καθαρό» και καθόλου διδακτικό λόγο τους, «κέρδισαν» τα παιδιά και άφησαν ισχυρό το αποτύπωμά τους στις παιδικές αυτές ψυχές..Το άγχος(μεταξύ των μαθητών της Α Γυμνασίου ,κυρίως) έδινε και έπαιρνε πολύ πρίν ξεκινήσει η συζήτηση.Τί θα τους ρωτήσουν, ποιός θα μιλήσει πρώτος, ποιός θα συντονίζει και άλλα πολλά διαμόρφωσαν μια ωραία ατμόσφαιρα που θα μείνει αξέχαστη στα παιδιά.
Σας ευχαριστούμε για τον κόπο να έρθετε και τον πολύτιμο χρόνο που δαπανήσατε για εμάς!
Ο «επιστάτης» ή κατά τους μαθητές ,ένας απλός καθηγητής του Γυμνασίου.
Τι δώρα σας έκαναν??
Γιατί το κορίτσι ήταν αγχωμένο??Ένιωθε το βάρος των ονομάτων Χαντζής και Δημουλάς??
Πόσο ΜΕΓΑΛΟΙ νιώσατε??
Σημεία της επίσκεψης που σίγουρα θα θέλατε να μάθετε:
1) Το χειροκρότημα από τα παιδιά μόλις μπήκαμε στην αίθουσα.
2) Τον χαιρετισμό που μας απηύθυνε αγχωμένο κορίτσι.
3) Τα κρουασάν και τους καφέδες που μας έφεραν.
4) Τον πληθυντικό αριθμό που χρησιμοποιούσαν οι πιο πολλοί.
5) Τα δώρα που μας έκαναν στο τέλος.
6) Τις φωτογραφίες που τραβούσε κάποιος (επιστάτης???) ανώ μιλούσαμε.
7) Την απόδειξη της ατάκας «Τα Καλειδοσκόπια, στο μοίρασμα, φεύγουν σαν ζεστό ψωμί.» Έγινε πανικός…
χαχα!τέλειο??όλα γίνονται για καποιο λόγο!
Εκπληκτική λεπτομέρεια είναι πως εκεί υπήρξε μαθητής και ο Αρβανίτης. Σήμερα το έμαθα από τον ίδιο!!!
o πρωην και ο νυν για καφεδακι στη Χαλκίδα δηλαδή! Μπράβο! Φωτίστε τα μαθητούδια με το λαμπρό παράδειγμά σας!!!